Cüneyt Arkın'ın Türk filmindeki ünlü repliği "Ben Kemal. Geliyorum.." bugünlerde yine dillere dolanmaya başladı. Kemal'in lügat anlamında tanımı hayli geniş olmasına rağmen olgun ve bilge kişilik ön plana çıkar. Kemal erkek adıdır. Bu nedenle "Bay bay Kemal" gibi bir acayip yumuşak ifadeler uymaz, ters teper, ruh sağlığına uygun değildir. Delikanlılık raconuna ve kitabına  aykırıdır.  Biraz aklın, zeka kırıntın veya espri yaratma gücün varsa "Bay bay Kemal" gibi ucuz ifadeyi bırak, başka bir tanımlama bul hacı. *************** Kemal, masalsı bir kimlik değil 1970'li yıllarda İstanbul'da yaşamış Eyüp Cumhuriyet Savcıdır. Açık adı Kemal Şimşek ancak tanınan lakabıyla "Marlon Kemal" boksör ve halterciydi. İleri derecede gelişmiş bir fiziki yapısı vardı. Kemal İstanbul'un Balat semtinde kabadayıların arasında zor koşullar içinde yetişmiş, hayatı çok erken tanımış, amiyane tabirle sapına kadar delikanlı, gözüpek bir yiğit idi. Herkese genelde saygılıydı. Evliydi. Ufak bir kızı ve oğlu vardı. Çocukları çok severdi. Kadınlara ve kimsesizlere karşı saygı çerçevesi çok daha genişti. Günün birinde fuhuştan gelen kadınlara onur kırıcı davranan bir komiseri kenara çekmiş ve vatandaşa saygılı davranmasını istemişti. Marlon Kemal'i tanımadığı belli olan polis "Yapmayın savcım bunlar alt tarafı fahişe.." deyince Kemal'in kontağı atmış oracıkta, kadınların önünde komiseri haşat etmişti. Haksızlığa, hukuksuzluğa, sahtekarlıklara, palavralara dayanamaz adeta patlar, ortalığı yakar yıkardı. Rüşvet alan, garibanı ezen, devletin malını domuz gibi yiyen haramilere sessiz kalamaz, nerede olursa olsun bu tipleri döverek hastanelik ederdi. Marlon Kemal kimseden çekinmezdi.  O yılların efsane polis muhabirlerinden servis arkadaşımız Kasım Gence ile sağlam bir arkadaşlığı olan Marlon Kemal ile bir defa telefonla konuşup bir konu hakkında bilgi almıştım.  Sert ama kadife gibi sesiyle, son derece ciddi ve saygılı şekilde gerektiği kadar bilgi vermiş ve kendisine hayran kalmıştım. Marlon'un patakladıkları arasında bekçiden emniyet başkomiserine, Belediye amirinden milletvekiline kadar hayli geniş bir kitle vardı. Kemal mesaiye erken gelir, öğlen tatilini bir dakika uzatmaz, özel bir işi olsa bile mesai bitmeden adliyeden ayrılmazdı. Kemal'i kimse satın alamazdı.  Rüşvet vermek için şansını deneyenler onun çalışma odasından yediği tokatlarla yüzü gözü mosmor çıkarlardı. Marlon Kemal ideal bir devlet memuruydu. Çalışkan, hak yemeyen, devletin bir kuruşunu boş yere harcamayan, benzerleri dünyada bile az sayıda bulunan dürüst bir kişilikti. ****************** Böylesine ideal bir kamil tip olan Marlon Kemal mesai haricinde ise yeraltı dünyasının korkulan ünlü bir kişisiydi. Kumar ve kırmızı Mercedes oto tutkunuydu. Neredeyse her gece Beyoğlu kulüplerinde oynar ve genellikle kaybetmezdi. Bir gece Oflu Osman'ın Beyoğlu'ndaki mekanındaki müdüriyet odasında telefonla konuşurken Nurullah Çınar isimli, 26 yaşındaki tanıdığı bir genç tabancasını gizleyerek içeri girdi ve Marlon Kemal'e leblebi gibi mermi yağdırdı. Katil Nurullah ablasına sarkıntılık ettiği gerekçesiyle 17 yaşındayken bir serseri adamı öldürmüş, yaklaşık 10 yıl kadar yattıktan sonra af ile salıverilmişti. Olay tarihi ve saati kriminal kayıtlara 7 Mart 1977 saat 01.30 olarak işlendi. ******************* Bırakın bu "Bay bay Kemal" türü cici lafları. Marlon Kemal'in iflah olmaz kumar tutkusu olmasaydı belki de  Adalet Bakanlığı'na getirilir, devlet malına göz diken şerefsizlerin çanına ot tıkar ve günümüzde AKP'ye yanaşan pislik tiplere yaşam hakkı tanınmazdı. Bak tosunum. Bu ülkenin Kemal'leri zinhar bitmez. Kemal'e dil uzatma. Senin boyun ve dilin yetmez dangalak. Hele bir Kemal var ki.. Tanrı korusun. Anladın sen onu trışka kabadayı. Cahit Çataloğlu 02 Şubat 2023